بارها کلمه پورتال را شنیده ایم و می دانیم قسمتی از دنیای وب است. اما پورتال چیست؟ تفاوت پورتال با وب سایت چیست؟ پاسخی اجمالی به سوالات فوق را در مقاله زیر نوشته سیامک تدین طهماسبی، محقق پروژه بهینه سازی سیستمهای مدیریت محتوی تجاری، خواهید یافت
بنا به تعریفی عمومی، پورتال دروازه ای است به دنیای وب! اما این تعریف خود دارای ابهاماتی است. برای روشن شدن مفهوم پورتال ، با مثالی از یک پورتال بسیار مشهور بحث را شروع می کنیم: یاهو! تقریبا بزرگترین و گسترده ترین پورتال وب یاهو است. تقریبا بزرگ ترین و گسترده ترین پورتال وب، یاهو است وقتی کار بری وارد صفحه اصلی سایت یاهو به آدرس www.yahoo.comمی شود دقیقا از طریق همین صفحه می تواند به اکثر سرویسهای اینترنتی موجود و معمول جهان بر روی وب دسترسی پیدا کند.مثلا کاربر می تواند از طریق فشردن یک دکمه مشخص به سرویس پست الکترونیکی اش در یاهو وارد شود و به ایمیل های شخصی اش نگاهی بیندازد (دروازه ای برای ورود به سرویس ایمیل) یا از طریق باکس جستجوی بالای صفحه، کلمه یا تصویر و...را در اینترنت جستجو کند(دروازه ای برای ورود به سرویس جستجو در وب).همچنین می تواند با انتخاب لینکهای متعددی که در این صفحه اصلی وجود دارد به صد ها سرویس دیگر نظیر چت، اخبار روز جهان، گالری عکسهای اشتراکی دیگران در یاهو، گالری فیلم های یاهو، اخبار و گزارشات اقتصادی، سرویس های تهیه بلیط سفر و جهانگردی، وبلاگ نویسی، معاملات جهانی بورس، فروشگاهها و...دسترسی پیدا کند پس همانطوریکه مشاهده می کنید این صفحه چیزی بسیار بیشتر از یک سایت معمولی است که در مورد یک یا چند موضوع محدود بحث می کند! این صفحه مانند دری است که شما را به دالانهائی متعدد بر روی سرور یاهو راهنمائی میکند که در انتهای هر یک از دالانها یک سرویس مشخص از سایت یاهو انتظار ورود شما را میکشد این صفحه اصلی به همراه تمام این سرویسها که با نام یاهو کنار هم جمع شده اند بزرگترین پورتال جهان یعنی یاهو را تشکیل داده اند گذشته از این مفهوم که پورتال دریچه ای به جهان وب است، یک خاصیت دیگر هم وجود دارد که پورتال ها را از سایر وب سایت های معمولی متمایز میسازد.تمام وب سایتهای استاتیک(سایتهائی که فقط توسط طراح اولیه مدیریت می شوند و محتوی آنها ثابت است) و اکثر سایتهای داینامیک (سایتهائی که قسمتهائی از آنها، مثلا محتوی برخی صفحات و عناوین محتوی و منوها توسط مدیر یا سفارش دهنده قابل تغییر است)، در مقایسه با سیستم پورتال تقریبا محدودیت مدیریتی دارند. بدین معنی که پورتالها تقریبا توسط مدیر (کاربر اصلی و سفارش دهنده) مدیریت می شوند و حتی در برخی موارد می توان ظاهر و پوسته آن را بدون دخالت برنامه نویس واطلاع از برنامه نویسی پس زمینه تغییر داد. پورتالها در بسیاری موارد تقریبا تمام داینامیک هستند نمونه هائی بسیار کوچک (و نه اصلا قابل قیاس با پورتال بزرگی مانند یاهو) از پورتال های موجود، سیستم های مدیریت محتوی جوملا و مامبو هستند.لازم به ذکر است که نمونه های یاد شده تنها سیستم های مدیریت محتوائی هستند که با اضافه نمودن تعدادی امکانات ساده مثل سیستم نمایش آب و هوا و نظر سنجی و آمار و....به اشتباه نام پورتال را بر آنها نهاده اند. به جرات می توان گفت این سیستم ها در قیاس با پورتالهائی مثل یاهو اصلا پورتال به حساب نمی آیند اما هر یک از این سیستمها نیز در جای خود امکانات بسیار مفیدی را به کاربران ارائه می دهند (علی الخصوص در ایران که صاحبان سایت ها و کاربران تقاضای الحاق موارد و امکانات بسیار پیشرفته تجاری را ندارند) به نظر من ایراد عمده ای که به این سیستمهای مدیریت محتوی و سیستمهای مشابه (که اغلب بصورت ماژول های متن باز در خارج ایران نوشته شده و پس از ترجمه در اختیار عموم قرار می گیرند) وارد است، عدم رعایت اصول بهینه سازی سایت در این سیستم هاست. سایتی که بر پایه این سیستمها پیاده سازی می شود، فقط در شرایطی که رقبای کمی داشته باشد می تواند در صفحه یا صفحات اول گوگل ظاهر شود. این مشکل در ابتدا مربوط به نحوه برنامه نویسی این سیستمها در هنگام طراحی اولیه و دوم مربوط به شرکتهای طراحی سایت است که وقتی چنین سیستمی را برای مشتریانشان پیاده سازی می کنند، نکات لازم برای بهینه سازی محتوی سایت مذکور را به مشتری گوشزد نمی کنند! من بر این عقیده هستم که یکی از اصلی ترین وظایف شرکتهای طراحی سایت، علاوه بر آموزش نحوه استفاده از CMS آموزش چگونگی بهینه نوشتن محتوی، در این سایتها به مشتریان است همچنین این شرکتها می توانند با پیاده سازی ماژولهای آماده برای بهینه سازی سیستم های مدیریت محتوی، |
هک کردن پین کد مثل آب خوردن است! | |
ادیتورهای یاهو این مقاله را به عنوان مقاله محبوب سال 2012 انتخاب کرده اند. این مقاله ابتدا در ماه سپتامبر در بخش امور مالی یاهو قرار گرفت و یکی از محبوب ترین مقالات ماه بود. ؛ خوانندگان این مقاله شوخی هایی در مورد رایج ترین پین کد ها کرده بودند و پین کدهایی پیشنهادی خود را داده بودند. یکی از کاربران گفته بود: «پین کد من شماره کمدم در پایگاه نیروی هوایی بود یعنی سی سال پیش که در حال خدمت بودم، و این پایگاه دیگر وجود خارجی ندارد. اگر می توانید آن را هک کنید!» اگر کارت عابر خود را در خیابان گم کردید، فکر می کنید کسی که آن را پیدا می کند می تواند به راحتی پین کد آن را حدس بزند؟ نیک بری، کارشناس اطلاعات و بنیانگذار مؤسسه مشاوره فن آوری سیاتل به نام "ژنتیک داده ها" می گوید که این کار بسیار ساده ای است. آقای بری از روی رمزهایی که قبلاً کشف شده اند و کلاهبرداری های امنیتی صورت گرفته، نتایج را فیلتر کرد و فقط رمزهای چهاررقمی را تحلیل نمود. ده هزار رمز چهاررقمی می توان از ارقام صفر تا 9 ساخت. بری عددهایی که کمترین و بیشترین احتمال پیش بینی داشتند را مشخص کرد. او فکر می کند اگر کابران یک رمز چهاررقمی برای حساب آنلاین یا سایت دیگری انتخاب کنند، از همان عدد برای چین کد بانکی خود هم استفاده می کنند. او می گوید چیزی که کشف کرده است، در واقع کمبود حس تخیل در مورد انتخاب رمز است. حدود 11 درصد از 3.4 میلیون رمزی که او تحلیل کرد 1234 بودند. دومین رمز محبوب و رایج 1111 بود (6 درصد کل رمزها) و رمز محبوب دیگر 0000 (2 درصد) بود. SplashData لیستی از رایج ترین رمز های حرفی و عددی را جمع آوری کرد و نشان داده شد که password و 123456 در صدر این لیست قرار گرفتند. آقای بری می گوید: «حدود 26.83 درصد همه رمزها را می توان با امتحان کردن 20 رمز اول این لیست حدس زد. خیلی جالب است که افکار مردم اینقدر قابل پیش بینی است. ما دوست نداریم اعدادی انتخاب کنیم که حفظ کردنشان سخت است و هیچ کس به این فکر نمی کند که شاید روزی کیف پولش گم شود.» بسیاری از رمزها هم تاریخ تولد، سالگرد، سال تولد و غیره هستند. در واقع استفاده از سال که با 19 شروع می شود، به فرد کمک می کند تا رمز خود را فراموش نکند، ولی حدس زدن آن را خیلی ساده تر می کند. تحلیل ها نشان می دهند که رمزهای سال تولد در 20 درصد اولیه این لیست قرار دارند. بری می گوید: «استفاده از سال تولد به عنوان رمز بسیار احمقانه است. زیرا کسی که کیف پول شما را پیدا می کند، حتماً گواهینامه رانندگی شما را نیز در کیفتان می بیند و سال تولدتان را پیدا می کند. حداقل از سال تولد یکی از والدینتان استفاده کنید. در رده 22 این لیست رمز 2580 قرار دارد. با اینکه این رمز تصادفی به نظر می رسد، ولی با نگاه کردن به صفحه کلید دستگاه عابر بانک می بینیم که تایپ کردن این عدد بسیار ساده است، این هم مدرک دیگری بر اینکه افراد غیرخلاق و تنبل هستند. غیر قابل پیش بینی ترین رمز کم استفاده ترین رمز با تکرار 25 در هر 3.4 میلیون انتخاب، یعنی با 0.000744 درصد تکرار، عدد 8068 است. چرا از این عدد خیلی کم استفاده می شود؟ بری حدس می زند که علت آن این باشد: «چون الگوی تکراری ندارد، سال تولد نیست، سال کشف آمریکا توسط کریستف کلمب نیست.» به پایان این لیست که می رسیم می بینیم که اعداد انتهایی از نوع کمترین کمترین ها هستند. بری به این نکات جالب هم اشاره می کند: - محبوب ترین و رایج ترین پین کد 1234 است. - افراد در انتخاب رمزهای 5 رقمی تخیل کمتری دارند – 28 درصد از آنها از 12345 استفاده می کنند. - مردم دوست دارند از پین کدهایی با دو رقم تکرار استفاده کنند مانند: 4545 یا 1313 ... و به دلایلی دوست ندارند از جفت اعدادی استفاده کنند که بین ارقام آنها فاصله زیادی وجود دارد. مثلاً جفت ها 45 یا 67 را بیشتر از 29 و 37 بکار می برند. - هفدهمین رمز رایج در میان رمزهای 10 رقمی این عدد است: 3141592654 (برای آن دسته افرادی که نابغه ریاضی نیستند می گوییم، این عدد، ده رقم اول عدد پی است!) |
RTM :
مخفف Release To Manufacture به معنی عرضه شده برای تولیدکنندگان و یا همان سازندگان است .
به صورتی که شرکت مایکروسافت یک نسخه نهایی از محصول رو به سازندگان قطعات و کمپانی های بزرگ عرضه می کنه تا درایور ها و برنامه هاشون و حتی برنامه نویسی های قطعات سخت افزاریشون رو بر اساس این محصول هماهنگ کنند . مثال : شرکت های اینتل ، ای ام دی ، کمپانی های گرافیکی و ...
Retail :
این کلمه به معنی خرده فروشی است یعنی نسخه ای برای خریداران ریز یا همان تک کاربره که شامل خود ماست . این نسخه هم نسخه ی نهایی می باشد پس فرق در نهایی بودن ندارند در ویرایش نسخه تفاوت دارند نسخه ای است که مخصوص ما طراحی شده مناسب ماست.
دقت کنیم در ساختار مایکروسافت نظم بزرگی وجود دارد به طوری که نرم افزار با نیاز سنجی کاربر هدف تولید می گردد یعنی نسخه RTM مناسب ما نبوده و با قابلیت های مورد نیاز ما سازگار نیست برای کمپانی هاست .شاید قابلیت بیشتر و یا کمتر داشته باشد حتی اگر قابلیتی بیشتر داشته باشد اما مورد استفاده ما نیست پس فضای اضافی اشغال می کند . (قانون صرفه جویی در منابع و سرمایه و فرهنگ سازی) . قصد توهین ندارم می دانم که ما ایرانیان عزیز فقط به دلیل اینکه علاقه ی زیادی داشتیم سریع با این سیستم عامل آشنا شویم نسخه RTM را(پس از درج غافلگیرانه از کمپانی ها به بیرون) دانلود کردیم .
N:
هر دو نسخه های بالا ممکن است شامل ویرایش N باشند .
این ویرایش مخصوص کشور های قاره ی اروپا است و به دلیل شکایت از مایکروسافت توسط شرکت های تولید کننده ی نرم افزار های مرورگر و مولتی مدیا مبنی براینکه هنگامی که ویندوز به همراه برنامه های Media Player و Internet Explorer ارائه میشود کاربران تمایلی به پرداخت برای خرید نرم افزار های جایگزین را ندارند و به شکلی فضای رقابت محدود شده است طرح شد پس مایکروسافت مجبور به حذف این دو برنامه شد .یعنی نسخه N اگر در هر کدام از ویرایش های بالا باشد ویندوز برنامه های Media Player و Internet Explorer را به همراه خود ندارد .
MSDN :
مخفف Microsoft Developer Network است و قابلیتی است شامل یک شبکه برنامه نویسی مایکروسافت با حجم عظیمی از انواع پروژه ها و آموزش های مربوط به زبان های تحت الحمایه مایکروسافت که
نیاز به عضویت در اکثر موارد را ندارد، و به سادگی می توانید شروع به دانلود و کسب اطلاعات نمایید مثل یک Help Center یا پشتیبان میماند .
Build :
همان ورژن ویندوز است . و 9200 آخرین نسخه موجود می باشد . پس نهایی به ورژن ویندوز خطاب می شود نه به ویرایش نسخه .پس باید دقت کنید که ویرایش نهایی نسخه مربوط به خود را دانلود کنید یعنی Retail Build 9200 .
که سه عامل : 1.ارائه ویندوز در تاریخی جدیدتر2.ارائه ویندوز به همراه سرویس پک 3.و یا ارائه ویندوز با Build بالاتر عامل برتری در نسخه مورد استفاده شما که همان Retail است می باشد .
Trial :
نسخه آزمایشی و غیر نهایی میباشد که با قابلیت نصب چند روزه و محدود به منظور آزمایش سیستم عامل توسط کاربران و عیب یابی و فرستادن نظرات مورد استفاده می باشد .
WMC :
مخفف With Media Center است اگر دقت کرده باشید در ابتدای نصب ویندوز از شما سریال نصب را می خواهد .خیلی از دوستان سریال را وارد نکردند چون وجود داشت (نرم افزارهای گردو و پرندو...) یا وجود نداشت و خواستند ویندوز را به صورت Try نصب کنند .
سریال معمولی :
XKY4K-2NRWR-8F6P2-448RF-CRYQH
سریال WMC :
RR3BN-3YY9P-9D7FC-7J4YF-QGJXW
همچنین پس از نصب ویندوز اگر در قسمتی که ویرایش ویندوز را نشان میدهد ننوشته است :Windows 8 Pro With Media Center شما میتوانید با طی مراحل زیر این قابلیت را اضافه کنید :
A.به اینترنت وصل نباشید .
B.در پایین همان قسمتی که ویرایش ویندوز را نشان میدهد با رنگ آبی این گزینه وجود دارد :
Get more features with a new edition of windows
C.پس از کلیک روی آن قسمتی باز میشود که دو گزینه دارد ::
1.Buy Product Key
2.I Have A Product Key
D.روی گزینه ی 2 کلیک کنید و سریال مربوط به WMC را کپی در آنجا وارد کنید و NEXT بزنید . ویندوز ریست میشود .دوباره قسمتی که ویرایش ویندوز را نشان می دهد باز کنید تا ببینید که WMC نصب شده است .موفق باشید.
Activing Win 8-Cracks :
برای اکتیو کردن دو نوع کرک وجود دارد کرک های قدیمی که ویندوز را 180 روز فعال می کند . کرک های جدید که دائما فعال می کند اما قسمت Personalize در Change Pc Setting را از کار می اندازد پس از کرک جدید زیر که قابلیت Personalize را دارا است با حجم 10 مگابایت (100 درصد تست شده)استفاده کنید ::
http://www.upsara.com/images/51hrp8agbwxygxpj2j.zip
روی فایل Install راست کلیک کرده و Run As Administrator اجرا کنید .
نکته اینکه : آپدیت ویندوز 8 کرک آنرا از کار می اندازد و لی آپدیت آنتی ویروس خود ویندوز Windows Defender مشکلی ندارد
Background The current version of the Internet Protocol IPv4 was first developed in the 1970s, and the main protocol standard RFC 791 that governs IPv4 functionality was published in 1981. With the unprecedented expansion of Internet usage in recent years - especially by population dense countries like India and China. |
The impending shortage of address space (availability) was recognized by 1992 as a serious limiting factor to the continued usage of the Internet run on IPv4. The following table shows a statistic showing how quickly the address space has been getting consumed over the years after 1981, when IPv4 protocol was published |
With admirable foresight, the Internet Engineering Task Force (IETF) initiated as early as in 1994, the design and development of a suite of protocols and standards now known as Internet Protocol Version 6 (IPv6), as a worthy tool to phase out and supplant IPv4 over the coming years. There is an explosion of sorts in the number and range of IP capable devices that are being released in the market and the usage of these by an increasingly tech savvy global population. The new protocol aims to effectively support the ever-expanding Internet usage and functionality, and also address security concerns. IPv6 uses a128-bit address size compared with the 32-bit system used in IPv4 and will allow for as many as 3.4x1038 possible addresses, enough to cover every inhabitant on planet earth several times over. The 128-bit system also provides for multiple levels of hierarchy and flexibility in hierarchical addressing and routing, a feature that is found wanting on the IPv4-based Internet. A brief recap of the major events in the development of the new protocol is given below:
|